Kars’tan sonra o kadar kurak yolu geçip cılız bir derenin kenarında göklere uzanan çam ağaçlarını görünce sevincimi gizleyemedim. Demek ben 3 yıl buralarda yaşayacaktım. Sonradan anladığım kadarıyla Sarıkamış’a kuzey tarafından girmiştik. Tangur tungur tıka basa minibüs meydanda durunca valizlerimizle indik, yeni evimizin yolunu tuttuk. Sarıkamış’ta hava o kadar güzel, o kadar temizdi ki İstanbul’da soluduğum şeyin hava değil de egzoz dumanı olduğunu iyice anlamıştım.
Sarıkamış tarihsel nazarıyla da kalbimizde yer edinmiş Türkiye’nin en soğuk yerleşim yerlerinden biri. Bu soğuk ciddiyetini yer yer 2 bin metreyi de geçen yüksekliğe borçlu. “Sarıkamış hava durumu nasıl?” diye soracak olursanız senenin 7 ayı burada kış diyebilirim. Yılın 100 günü o benzersiz beyaz yorgan toprağı mışıl mışıl uyutur. Fonda Sarıkamış Kar Altında türküsü çalarken siz de elinizde sıcacık çayla pencereden bu eşsiz manzarayı izlersiniz.
Ya da eşine ancak Alplerde rastlayabileceğiniz, sarı çamlar arasında, kristal karlar üstünde kayak yapabilirsiniz. Cıbıltepe’de Sarıkamış Kayak Merkezi, kayak sporu için biçilmiş kaftan. Kaymaktan korkmanıza gerek yok, birkaç düşüşten sonra Sarıkamış’ın bıyıklı, kelli felli amcaları iyi bir pazarlıkla size bir saat içinde amatör olarak kaymayı öğreteceklerdir.
Telesiyejle pistlere çıkabilir, kaymasanız da Bayrak Tepe’den tüm Sarıkamış’ı görebilirsiniz. Ayrıca merkezin her seviyeye uygun pisti var, başlangıçta birinci pisti tercih ederken ustalık dönemlerinizi üçüncü ve beşinci pistlerde kutlayabilirsiniz.
Her sene Ocak ayının başında Sarıkamış şehitleri anma günü için 8 kilometrelik yürüyüşe, Türkiye’ nin dört bir yanından insanlar geliyor, hatta bazı gruplar, Allahuekber Dağları‘na çadırlar kurulup kamp yapıyorlar. Asıl yürüyüşten bir gün önce gece, meşaleli yürüyüş var. Bu yıl talihsiz olayın üstünden yüz yılın geçişi anısına gerçekleştirilecek olan bu güzel organizasyonu kaçırmamanızı tavsiye ediyorum.
Sarıkamış’a gelip de doğal baldan, çeşit çeşit peynirden hele hele Kars kaşarı tatmadan dönmek olmaz. İlçe merkezinde kesenize ve damak tadınıza uyacak, bu ürünleri satan pek çok şarküteri bulabilirsiniz. Şansınız yaver gitmiş kazlar kar yutmuşsa, tuzda kurutulmuş kaz ve bulgur pilavının da tadına bakabilirsiniz. Yalnız bunun için tercih edeceğiniz mekânı bir gün öncesinden bilgilendirmeniz gerekebilir.
7 ay beklediniz ama beklediğinize değdi. Haziran sonlarında Alpin çayırlarında otlayan danalar, pırıl pırıl bir gökyüzü…
Güneş var ama sizi bunaltıp yakacak gibi de değil. Aman ha diyeyim bu mevsime aldanıp da öyle babetlerle sandaletlerle dışarıya fırlamayın.
Aniden bastıran yağmurla küçük bir kedi yavrusuna dönebilirsiniz. İlk sıralar yerel halka aldanan ben, bu dediğim hallere pek çok kereler uğramışımdır. O yüzden havaya dikkat.
Hazır havalar da düzelmişken ilçenin Batı kısmında bulunan Sarıkamış şehitliğini ziyaret edebilir, ardından kaderine terk edilmiş yekpare ağaçtan çivi kullanılmadan yapılmış Avcı ve Katerina Köşkü’nü görebilirsiniz.
Ben bir Heide ya da Peter olayım, şöyle çıplak ayak bayır aşağı koşayım derseniz, bin bir çiçek kokusundan ve oksijenden bayılacağınız Soğuksu mesire yeri sizi bekliyor. Alın piknik sepetinizi çıkın tepelere.
Yaz aylarında sıcaktan bayılanlar, ay bir serin olsa da gitsek diyenler için harika bir seçim. Mis gibi bir yayla havası! Uzun lafın kısası ömrünüzde bir defa da olsa yolunuz Sarıkamış’a düşmeli.
Çok güzel anlatmışsınız.
Harika bir tanıtım yazısı olmuş.
tek kelimeyle ‘müthiş’ Emel Hocam
ellerinize sağlık kıssadan hisse olsa gerek ..ama bizlere 2 yıl kimilerine 3 yıl ve fazlası olanlarda vardır orda yaşamak doğuyu tanımak özellikle (kayak) kış sporları ayrı bi güzellik
Yorumlarınız için hepinize teşekkür ederim. Sarıkamış’tan sevgiler…